ASIA7 (เอเชียเซเว่น) เป็นวงดนตรีที่สามารถนิยามได้หลากหลายแนว อาทิ พ๊อพ แจ๊ส ไทยร่วมสมัย เวิร์ลมิวสิค ไม่ว่า ASIA7 จะถูกเรียกว่าอะไร ทุก ๆ ผลงานของวงจะอบอวลด้วยกลิ่นอายสำเนียงดนตรีพื้นถิ่นเสมอ ด้วยการผสมผสานของสมาชิกทั้งแปด ซึ่งประกอบด้วย สำเนียงการร้องอันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะของ ออย (ร้องนำ) เครื่องดนตรีพื้นบ้านจาก ต้น (พิณ, แคน, โหวด) และ โยเย (ซอด้วง, ซออู้) ตลอดจนพาร์ทดนตรีสากลทั้งจัดจ้านและหนักแน่นของ โอม (แซกโซโฟน), สุนทร (กีตาร์), บูม (คีย์บอร์ด), ดิว (เบส) และ โน้ต (กลองชุด) 

​

จุดเริ่มต้นเริ่มมาจากการชักชวนของ ต้น กับพี่น้องนักดนตรีที่เคยร่วมงานกันในรั้วมหาวิทยาลัยดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดล ตั้งแต่ปี พ.ศ.2556 ด้วยความมุ่งมั่นที่อยากให้เกิดสิ่งใหม่กับวงการดนตรีในประเทศไทย โดยมีส่วนผสมหลักคือ ซอไทย เครื่องดนตรีพื้นบ้าน และแนวดนตรีอิเล็กทรอนิกส์ แจ๊ส เกิดเป็น วงดนตรีเฉพาะกิจที่ออกแสดงเป็นครั้งคราว ก่อนที่จะเปิดตัวในฐานะศิลปินอย่างเป็นทางการครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ.2559 ที่งาน Thailand International Jazz Conference 

ASIA7 ค่อยๆ เติบโตภายหลังจากนั้น จากการเล่นตามร้านอาหาร บาร์ อีเวนท์คอนเสิร์ตเล็ก ๆ พร้อมทั้งเผยแพร่ผลงานซิงเกิลของวงออกมาเป็นระยะ (ไม่อาจหายไป, ขวัญเจ้าเอย, สั่งสาว live session, แขกเชิญเจ้า live session) เริ่มออกโปรโมททางสื่อออนไลน์ รายการโทรทัศน์ และคลื่นวิทยุต่าง ๆ ทำให้ชื่อของ ASIA7 เริ่มเป็นที่รู้จักนอกเหนือแวดวงนักดนตรีมากขึ้น

หลังการเปิดตัวอย่างเป็นทางการหนึ่งปีครึ่ง ASIA7 ได้ถูกคัดเลือกให้ไปแสดงที่งาน ACC World Music Festival เมื่อปีพ.ศ. 2560 ณ เมืองควังจู สาธารณรัฐเกาหลี นับเป็นครั้งแรกของวงใน เทศกาลดนตรีต่างประเทศ ตามด้วยการเดินทางไปแสดงอีกหลายเวที หลายประเทศภายหลัง ต่อมา อาทิ อินเดีย นอร์เวย์ ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ ลาว และมาเลเซีย ซึ่งประสบการณ์จากการเดิน ทางจะถูกสั่งสมทำให้ ASIA7 เติบโตยิ่งขึ้นทั้งผลงานและตัวตนของพวกเขา

ผลงานเพลงของ ASIA7 แบ่งเป็นสองประเภทหลัก ได้แก่ เพลงร้องและเพลงบรรเลง เผยแพร่ แล้วบน Youtube และ Streaming โดยมีทั้งผลงาน music video, studio live session, live performance และมีอัลบั้ม 1 อัลบั้ม ชื่อว่า "EIGHT" (2562 : 11 แทร็ค - สั่งสาว, เซเลเมา, Moon, โอเด, Mystery of Love, แขกเชิญเจ้า, ขวัญเจ้าเอย, Wings, Hanabi City, Love Is Still Beautiful, ไม่อาจหายไป)

​

นอกจากนี้ ASIA7 ยังมีผลงาน Collaborations Project ร่วมกับศิลปินทั้งไทยและต่างชาติ นับเป็นเรื่องท้าทายความสามารถไม่น้อย แต่ผลงานที่เกิดขึ้นก็ได้แสดงให้เห็นถึงความมหัศจรรย์ของเสียงดนตรี ที่แม้จะมาจากต่างภาษาแต่สามารถสื่อสารกันได้เป็นอย่างดี โดยมีศิลปินที่เคยร่วมงานกัน อาทิ แม่บานเย็น รากแก่น (ศิลปินแห่งชาติ - หมอลำ) อ.ธนิสร์ ศรีกลิ่นดี (ขลุ่ย) รัสมี เวระนะ (หมอลำรุ่นใหม่) Haruka Kawahigashi (Shamisen - Nagauta / ญี่ปุ่น) A Band Once (Pop-rock / บรูไนดารุสซาลาม) และ Shadow and Light (Indian-Jazz / อินเดีย)

​

ระหว่างปี พ.ศ.2563 ช่วงที่ประเทศไทยพบวิกฤตการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโควิด-19 ส่งผลให้หลาย ๆ สิ่งเป็นอันต้องหยุดชะงัก รวมถึง ASIA7 เองก็ไม่สามารถออกแสดงดนตรีได้ดังก่อนหน้า ณ เวลานั้น โอม Cocktail ผู้บริหารค่ายเพลง GeneLab ซึ่งอยู่ภายใต้สังกัดของบริษัท GMM Grammy ได้ติดต่อมาเพื่อชักชวนให้เข้าร่วมโครงการ GMM Grammy Audition เพื่อหาศิลปินหน้าใหม่ ทางวงได้ตอบรับและเข้าร่วมโครงการ ส่งผลให้ ASIA7 ได้สิ้นสุดสถานะศิลปินอิสระ และเปิดตัวในฐานะศิลปินสังกัดค่ายเพลง GeneLab ด้วยเพลง กล่อม (Lullaby) ตามด้วยซิงเกิลต่าง ๆ อาทิ ถ้าเธอคิดถึงใคร (If You...) จำขึ้นใจ (Unforgettable) เจ้าความรัก (Yearning) ลืม (Fade Away) และปล่อยอัลบั้มเต็มออกมาที่มีชื่อว่า นักแสวงโชค (The Seeker) (2565 : 9 แทร็ค - Intro, นักแสวงโชค (The Seeker), ถ้าเธอคิดถึงใคร (If You...), ลืม (Fade Away), จำขึ้นใจ (Unforgettable), ยานอนไม่หลับ (Oneirophobia), เจ้าความรัก (Yearning), ซ่อนหา (Hide and Seek), กล่อม (Lullaby) )